Auckland

Het is inmiddels 8 jaar geleden dat we in Auckland waren, toch weten we nog hoe we naar de haven moeten lopen. Daar aangekomen hebben we genoten van een goudkleurige versnapering. En dan terug naar hotel en slapen in een heerlijk warme temperatuur. Over het hotel moet ik nog even over vertellen dat we bij aankomst in de lift stapten naar de vijfde verdieping. Telkens als we bij de juiste verdieping aankwamen zoefde de lift door. Na drie /vier keer op en neer te zijn geweest ging ik toch enigszins kregel naar de receptie.. bleek dat je de kamersleutel in de lift moest voeren :-) Een soort van beveiliging dus, niet verteld hoe zou je het moeten weten?
Het Engels ontbijt dat we de volgende morgen in een restaurantje in de Arcade aan de Queenstreet nuttigden was niet te versmaden, je zou er zomaar gewend aan kunnen raken.
Omdat het handvat van Hannie's koffer is afgebroken en dan de sluiting ook niet meer werkt, gaan we naar de Mall om een nieuwe te scoren. Dit was snel voor elkaar. Dat was het zakelijke deel voor vandaag, dan de ontspanning: met de stadsbus naar Mount Eden. Wat een prachtig uitzicht over de stad heb je hier! Wat fijn dat we van Tani deze tip hebben gekregen. Het is prachtig weer en er waait een lekkere bries. Eén en één is twee, dus rode armen, nekken en hoofden. Terug in de stad ook nog op aanraden van onze gids naar het Albert park. Dat was ook weer mooi. We slenterden verder en kwamen bij de AUT waar Mark en Tani de opleiding hebben gedaan. Vandaaruit is het gelukkig enkel naar beneden lopen om weer bij de straat van ons hotel uit te komen. Auckland is gebouwd op heuvels pfffff.
Na het eten, dat we weer ergens in het havengebied hebben gedaan, lopen we in het donker terug. Ineens zie ik, dwars voor ons op de grond, een donkere streep met een wit begin kronkelen. Ik grijp Hannie vast, scheur haar achteruit en roep: Stop Hannie, een slang! We schrikken ons rot, maar ineens wordt de slang breder en verdwijnt de kop... Blijkt dat er een zwerver tegen de muur staat te wildplassen..niet gevaarlijk dus.. (maar ik had er niet door heen willen banjeren)
Na weer een prima nacht te hebben gedraaid, zit onze tijd in Auckland er alweer op. We gaan richting vliegveld om de huurauto op te halen. Én op het vliegveld gaan we even Mark en Tani ontmoeten, zij halen Tutu op na haar Nederlands/ Europees avontuur. We drinken gezamenlijk koffie, leuk!
De auto is een Mitsubishi outlander. En met de TomTom die Dirk -Jan voor ons heeft geregeld verloopt de reis voorspoedig. Na enkele uren komen we aan in Paihia. Ons onderkomen zou je doen denken dat we echte hippies zouden zijn. Ach het voelt Zen. Hoewel ik niet bij de jongens met dreadlocks, in dat buitenbadje ga zitten