Op weg naar huis

De allerlaatste dag van onze vakantie in Cairns regende het. Het was niet zomaar een buitje wat naar beneden kwam, nee een van de laatste buien van het moessonseizoen kletste omlaag. We zijn in Nederland wel wat nattigheid gewend, maar dit was toch net even anders. Een beetje tekenend vond ik het, het was alsof Australie huilde omdat wij terug naar huis zouden gaan.
De vlucht van Cairns naar Sydney was een makje. Een paar uurtjes zitten en tijdens de vlucht ook nog eten. Mwah, het kon minder hoor! Aan lezen of iets dergelijks kom je zo niet toe. In de namiddag hebben we in hotel nr. zoveel ingecheckt. Het was dit keer het Great Southern Hotel. Het was weer een prima hotel en weer mooi gelegen in het centrum van de stad. We hebben de koffers er gedropt en we zijn meteen de stad maar weer ingegaan. Afscheid nemen van ( zover dat kan van een gebouw en een constructie) het Opera house en de Harbourbridge. Het was er ook nu weer erg gezellig, volle terrassen en kuierende mensen. We hebben nog gegeten bij " Jack's" En we zijn daarna in de bus terug naar het hotel gegaan. ( ik had tenslotte nog 5 strippen op de buskaart over) Na de nacht was dat het dan. G'day mates in Australie!
We gaan nu nog 2 nachten en 1 dag afkicken in Hong Kong. We zullen eens kijken waar ook Jan en Maud hebben rondgelopen. Een raar idee is dat we misschien zo'n 10 km boven hen langs vliegen. Wat is nu 10km? Als het horizontaal zou zijn geweest dan waren we zeker even bij hen langs gegaan (en anders hadden we er ook wel 100km voor omgereden hoor!) Maar ja zo is het nu eenmaal niet en de piloot is gewoon doorgevlogen.
(ik meen iets van acht en een half uur)
Hong Kong by night was plakkerig warm. En we zijn, zelfs na de wereldstad Sydney geen mensen massa's meer gewend. Nou op de night market van Kowloon waren er heel veel mensen! Het was er enorm druk, je kunt zeggen dat het er het krioelde er van de mensen. We hebben ons weer de ogen uitgekeken. Je kon in bepaalde seafood restaurants natuurlijk zelf je kreeft uitzoeken om op te eten. En je kon nu ook een of andere slak uitkiezen. En die zaten in... heel mooie schelpen.... Toch maar niet gedaan want indigestie op de laatste dag in het vliegtuig lijkt me geen aanrader.
De volgende dag zijn we per metro naar Lantau Island gegaan. Hier willen we net zoals J&M het Po Lin klooster en de grootste zittende Boeddha gaan bekijken, en ook nog een soort drijvend dorpje. Na 6 weken korte broek en topjes waren we ervan uitgegaan dat het ook nu wel weer mooi weer zou zijn. Gisteravond was het tenslotte nog erg zwoel. Nu dus niet meer!! We vonden het stervenskoud. Nadat we het klooster en de Boeddha hadden bekeken zijn we als een speer weer per metro terug naar het hotel gegaan om dikke kleren aan te trekken. Geen drijvende huisjes bekeken, jammer maar helaas.
's Avonds per tram naar de Peak gegaan. Prachtig mooi om de verlichte gebouwen/sky line van Hong Kong te bekijken. De licht show die Jan en Maud zo mooi vonden hadden we vanuit de haven moeten zien, maar we zaten boven op de peak, dat moet dan maar ooit eens een andere keer....
Op Hannie haar verjaardag, 26 mrt. om 5u 's morgens op weg naar het vliegveld. Het was waarschijnlijk voor onze taxichauffeuse haar allereerste rit, waarvan ik verscheidene keren heb gedacht dat het onze laatste wel eens kon worden. Toch veilig aangekomen en om 8.00 u de lucht in. Dertien en een half uur op een plek die je net zoveel ruimte geeft als, denk ik, dat een kanarie op een stokje heeft. En Hannie bleef maar jarig. Want na drie uur wachten in Londen vertrokken we daar plaatselijke tijd om 16.30 naar Amsterdam waar we weer anderhalf uur later arriveerden. En waar het weer een uur vroeger was dan in Londen.( Tijd bestaat niet meer. Je moet gewoon leven als het licht is )
Toen wij net geland waren en nog in het vliegtuig stonden te wachten om te worden verlost, belde Ingrid al om te melden dat ze voor Schiphol stond. Helaas was daar geen parkeerplek. Ze heeft daarvoor nog enkele rondjes moeten rijden want onze didgeridoo lag niet op de bagageband. Er moesten nog allerlei papieren worden ingevuld voor de vermissing van een muziekinstrument. Na die klus dan eindelijk naar huis. Lieuwe heeft ons overgezet en vannacht slapen we weer in ons eigen bed. Heerlijk met een hoofdletter H!!
O ja, Hannie is volgens mij bijna 29 uur jarig geweest. Maar misschien ook wel langer.
Op zondagochtend half acht ging de telefoon. De didg was terecht en we kunnen hem dinsdag aanstaande thuis verwachten.
Nu achterover leunen en maar na genieten.
De staat New South Wales,Sydney en de Blue Mountains, de coastal drive van Sydney naar Melbourne, de staat Victoria, Phillips Island, Melbourne, the Great Ocean Road, de staat Northern Territory, Alice Springs, het rode centrum, Uluru, east en west Mc Donnals Ranges, de staat Queensland, Cairns, het tropische noorden, het Great Barrier Reef, Yarabah, Kurandai, Tjapukai.
We zijn door vier staten getrokken en we hebben minstens 12 juwelen uit de kroon van Australie gezien. En mooi dat het was!!
Awesome mate!