Zaterdag 13 feb.

Vandaag starten we heel langzaam op. Gisteravond kwam Tani's vader met het idee, om als afscheid met z'n allen te gaan ontbijten bij een soort van boerderij waar je je eigen fruit en vruchten kunt plukken. Het is nu natuurlijk nazomer dus de oogst is al geplukt en verwerkt tot ijs. Dat idee alleen al, maakt Hannie en Wim blij en hongerig. Daar aangekomen zagen we meteen meerdere soorten fruit liggen, klaar om mee te nemen. Dat moet dan straks maar, we gaan natuurlijk eerst ontbijten. Er ontstond een soort van luxeprobleem. De combinaties van dit eten zijn ons onbekend en er is zoveel lekkers.. Hannie koos bijv.: geroosterd brood met bacon, geroosterde banaan, berrymarmelade, berrysauce, honing, een bolletje ijs. Dit zou je zelf toch niet bij elkaar kunnen bedenken. Hannie vond het overheerlijk, ze heeft heel de dag van binnenuit lopen stralen. Wim en Mark hadden kersen, spek en meerdere soorten fruit, daarbij allerlei soorten berry's. Joseph was dik tevreden met zijn bacon and eggs zonder liflafjes. Tani en ik hadden een sirloinsteak op geroosterd brood, sla, tomaat, ui, etc etc met patat erbij. Dat heb ik dus echt niet opgekregen. Er rouleerde ook nog ijs in allerlei smaken. Tjonge jonge, hoezo ontbijt?!
Dik voldaan werd Tom ingeschakeld, twee en half uurtjes rijden naar Cambridge. Ons nieuwe verblijf verraste ons in positieve zin. Grote kamers, prima sanitair, puike keuken. Het stadje staat bekend om het fokken van renpaarden. Je kunt zien dat in deze streek genoeg geld aanwezig is, alles ziet er tip top verzorgd uit. In de stad mozaïeken van paardekoppen in het trottoir, plaquettes met de namen van kampioen paarden aan de muur. Ook een mooi wit kerkje, de Saint Andrew, het zit vandaag helaas op slot. We treffen een Nederlander die hier bijna 20 jaar woont. Hij verteld dat de mensen van hier een beetje als snobs bekend staan. Je moet de juiste personen kennen om iets te betekenen. Het zal zo zijn, we merken er natuurlijk niets van. Wel echt Engels, op een veldje naast ons motel wordt in tenue cricket gespeeld. Ook is er een wielerevenement. Ik meen te begrijpen een nationaal kampioenschap. Daar zou dan veel drukte en lawaaioverlast van te verwachten zijn. De receptionist zei: eerst maar eens zien hoe de nacht verloopt en nav de nacht de prijs bepalen. Moeten we ons daarover bezorgd maken? We laten het maar over ons komen....Niet skreeuwe foar je sloegen wôdde
Er is hier een leuk park en omdat we die fietswedstrijd niet kunnen vinden, wandelen we in de lommerrijke buurt van Cambridge. De temperatuur hangt tegen de dertig graden aan en de luchtvochtigheid is hoog.
Ineens is het na zevenen, tijd om de inwendige mens tevreden te stellen. Het wordt een heerlijke Subway die we in de relaxmodus op het balkon tot ons nemen.
So far so good. (Hannie en ik hebben alweer gewonnen met kaarten. En totaal geen lawaai afgelopen nacht )